سکته قلبی چه علائمی دارد؟ نگاهی به روش های درمان و پیشگیری

حمله قلبی یا انفارکتوس میوکارد، یک وضعیت اورژانسی و خطرناک است که در آن عضله قلب به علت نداشتن جریان خون کافی، شروع به مردن می‌کند. اغلب این حالت به علت انسداد یکی از عروق که خون قلب را تأمین می‌کند، رخ می‌دهد. انسداد عروق معمولاً به دلیل تجمع پلاک‌ها در دیواره عروق رخ می‌دهد که باعث مسدود شدن جریان خون و سکته قلبی می‌شود.

در صورت مشاهده علائم زیر سریعاً به مراکز درمانی مراجعه کنید.

درد یا ناراحتی در قفسه سینه، تنگی نفس، درد یا ناراحتی در فک، گردن، کمر، بازو یا شانه، احساس تهوع یا سرگیجه

اگر کسی در حال سکته قلبی بود چه کنیم؟

سکته قلبی

در صورتی که شخصی بیهوش بود و از نظر شما دچار سکته قلبی شده بود، ابتدا با اورژانس تماس بگیرید. سپس بررسی کنید که آیا نفس می‌کشد و ضربان قلب دارد یا خیر. در صورتی که بیمار نفس نمی‌کشید یا ضربان نداشت، باید CPR را شروع کنید.

  • در صورتی که انجام CRP را بلد نیستید: فقط با دست CPR را انجام دهید. یعنی با سرعت و محکم روی قفسه سینه بیمار فشار بیاورید. حدود 100 تا 120 بار در دقیقه این کار را انجام دهید.
  • در صورتی که انجام CRP را بلد هستید و از این بابت مطمئن می‌باشید، پیش از تنفس مصنوعی، 30 بار روی قفسه سینه فشار دهید.

سکته قلبی چیست؟

سکته قلبی

آنفارکتوس میوکارد (که معمولاً به آن سکته قلبی گفته می‌شود) شرایط به شدت خطرناکی است که به علت کمبود جریان خون در عضله قلب روی می‌دهد. دلایل کمبود جریان خون می‌توانند متفاوت باشند، اما معمولاً به علت انسداد یک یا چند رگ قلب ایجاد می‌شود. بدون جریان خون، عضله قلب صدمه دیده شروع به از بین رفتن (مردن) می‌کند. در صورتی که جریان خون بلافاصله بازیابی نشود، سکته قلبی منجر به صدمه دائمی قلب و مرگ می‌شود.

سکته قلبی می‌تواند خفیف یا حاد باشد. سکته قلبی حاد در صورتی روی می‌دهد که انسداد جریان خون در رگ بزرگی ایجاد شود. در مقابل، سکته قلبی خفیف زمانی روی می‌دهد که انسداد در عروق کوچکتر ایجاد شده یا به طور کامل جریان خون عضله قلب را متوقف نکند.

  1. آنفارکتوس میوکارد (سکته قلبی) با ارتفاع ST یا (STEMI): این مورد شدیدترین نوع سکته قلبی بوده و یکی از عروق کرونری به طور کامل مسدود می‌گردد. در این حالت نیاز به درمان فوری، مثلاً ترومبولیز یا مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) دارید.
  2. سکته قلبی غیر STEMI یا (NSTEMI): شدت کمتری نسبت به STEMI دارد و زمانی روی می‌دهد که انسداد جزئی در یک یا چند عروق کرونری به وجود آید.
  3. سکته قلبی خاموش یا آنفارکتوس میوکارد خاموش (SMI): هیچ نوع علائمی ندارد و فقط با انجام آزمایشاتی مانند تست خون و الکتروکاردیوگرافی (ECG) تشخیص داده می‌شود.
  4. اسپاسم یا گرفتگی عروق کرونری: در صورت منقبض شدن عروق کرونری و کاهش جریان خون به قلب روی داده و علائم آن درد و احساس ناراحتی در قفسه سینه است.

علائم سکته قلبی چیست؟

علائم سکته قلبی

هرچند علائم همیشگی سکته قلبی تنگی نفس و درد قفسه سینه هستند، اما ممکن است علائم دیگری نیز مشاهده شود. مرسوم‌ترین علائم سکته قلبی به صورت زیر هستند:

  • فشار یا تنگی در قفسه سینه
  • درد در قفسه سینه، کمر، فک و دیگر نواحی فوقانی بدن که بیش از چند دقیقه طول بکشد و به طور مداوم تکرار گردد.
  • تنگی نفس
  • تعرق
  • استفراغ
  • حالت تهوع
  • بی‌قراری
  • احساس غش
  • تپش قلب بالا
  • احساس دردی قریب‌الوقوع

توجه کنید که تمامی افرادی که سکته قلبی را تجربه می‌کنند علائم و شدت یکسانی ندارند.

درد قفسه سینه بیشترین نشانه‌ای است که در بین بانوان و آقایان گزارش شده است. با این حال، احتمال ایجاد علائم غیرطبیعی در بانوان بیش از آقایان است. مثلاً:

  • تنگی نفس
  • درد فک
  • احساس درد در بالای کمر
  • سرگیجه
  • حالت تهوع
  • استفراغ

در حقیقت، برخی از بانوانی که دچار سکته قلبی شده‌اند، اظهار کرده‌اند که علائم آن شبیه به آنفولانزا بوده است.

دلایل وقوع سکته قلبی چیست؟

بیشترین موارد سکته قلبی به دلیل انسداد یکی از عروقی که خون به قلب را تامین می‌کند، رخ می‌دهد. این انسداد اغلب به دلیل تجمع پلاک‌ها در دیواره عروق اتفاق می‌افتد. پلاک‌ها مواد چسبنده‌ای هستند که می‌توانند در دیواره عروق جمع شده و باعث ایجاد آترواسکلروز شوند.

گاهی اوقات، به دلیل تجمع پلاک‌ها در عروق، رگ‌ها باز یا پاره می‌شوند و لخته خون در این نقاط ایجاد می‌شود. اگر لخته خون رگی را مسدود کند، خون به عضله قلب نمی‌رسد و باعث حمله قلبی می‌شود. در صورت نبود انسداد در عروق خونی، باز هم ممکن است سکته قلبی روی دهد:

  • گرفتگی عروق کرونری
  • بیماری‌های نادر: مثال این مورد هر بیماری می‌تواند باشد که باعث تنگی غیرطبیعی رگ‌های خونی می‌شود.
  • ضربه: این مورد باعث پارگی عروق کرونری می‌گردد.
  • انسدادی که منشأ آن در جایی دیگری از بدن است: لخته خون یا حباب هوا (آمبولی) که در عروق کرونری گیر کنند.
  • عدم تعادل الکترولیت‌ها
  • اختلال در تغذیه: این امر به مرور زمان باعث آسیب قلبی و در نهایت سکته قلبی می‌شود.
  • کاردیوپاتی ناشی از استرس یا کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو
  • عروق کرونری غیر طبیعی (این مورد یک نوع نقص ژنتیکی است. در این مورد عروق کرونری در موقعیت‌های متفاوتی قرار می‌گیرند. در نهایت فشار روی این عروق باعث سکته قلبی می‌شود).

چه کسانی بیشتر در معرض خطر سکته قلبی قرار دارند؟

چندین عامل اصلی باعث افزایش احتمال سکته قلبی می‌شوند. متاسفانه نمی‌توان برخی از این عوامل را کنترل کرد:

عوامل خطرناک در حمله قلبی

دلیل عامل خطر بودن

جزئیات

سن و جنسیت

هر چه سن بالاتر باشد، احتمال سکته قلبی بیشتر می‌شود. زمانی که احتمال حمله قلبی بیشتر گردد، جنسیت تأثیر به‌سزایی دارد.

آقایان: از سن 45 سالگی احتمال سکته قلبی به شدت بیشتر می‌گردد.

بانوان: احتمال سکته قلبی از سن 50 سالگی یا پس از یائسگی به شدت افزایش می‌یابد.

پیشینه بیماری قلبی در خانواده

اگر والدین، خواهر یا بردار شما پیش از 65 سالگی دچار بیماری یا سکته قلبی شده باشند، احتمال ابتلای شما نیز بیشتر می‌گردد. زیرا ژنتیک شما نیز شبیه آن‌ها است.

احتمال سکته بیشتر می‌شود اگر:

  • برای پدر یا برادر شما در سن 55 سالگی یا قبل از آن بیماری قلبی تشخیص داده شده باشد.
  • خواهر یا مادر شما در سن 65 سالگی یا زودتر به بیماری قلبی مبتلا شده باشند.

سبک زندگی

اگر نوع زندگی که انتخاب می‌کنید مناسب سلامت قلب شما نباشد، احتمال سکته قلبی شما را افزایش می‌دهد.

این موارد احتمال سکته قلبی شما را افزایش می‌دهد:

  • کم تحرکی
  • استفاده بیش از حد از شکر، نمک و چربی
  • استعمال دخانیات (از جمله مصرف وایپ، تنباکوی جویدنی یا بدون دود)
  • نوشیدن افراطی الکل
  • مصرف مواد (مخصوصاً در جوانان)

برخی بیماری‌های خاص

برخی بیماری‌ها باعث ایجاد فشار روی قلب می‌شوند.

این بیماری‌ها خطر حمله قلبی را افزایش می‌دهند:

  • دیابت
  • چاقی مفرط
  • فشار خون بالا
  • کلسترول بالا
  • پره اکلامپسی در دوران بارداری
  • اختلالات تغذیه‌ای (به خصوص در جوانان)

در صورتی که حس می‌کنید دچار سکته قلبی شده‌اید بلافاصله درخواست کمک کنید و مراحل زیر را انجام دهید:

  • با بخش فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. در صورتی که علائم سکته قلبی را دارید، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید. در صورت در دسترس نبودن خدمات اورژانس، از شخصی بخواهید شما را به نزدیکترین بیمارستان برساند. تنها در صورتی که گزینه‌های دیگر ممکن نبودند، خودتان رانندگی کنید.
  • در صورتی که پزشک برای شما نیتروگلیسیرین تجویز کرده، از آن استفاده کنید. زمانی که منتظر اورژانس هستید، این دارو را استفاده کنید.
  • در صورتی که توصیه شده باشد، می‌توانید از آسپرین استفاده کنید. مصرف آسپرین در زمان سکته قلبی از لخته شدن خون جلوگیری کرده و ممکن است آسیب قلبی را کاهش دهد. آسپرین ممکن است با دیگر داروها تداخل داشته باشد. پیش از تأیید پزشک یا امدادگران از آن استفاده نکنید. به خاطر مصرف آسپرین تماس با آمبولانس را به تأخیر نیندازید. ابتدا با اورژانس تماس بگیرید.

سکته قلبی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک معمولاً سکته قلبی را در بخش اورژانس تشخیص می‌دهد. هر بیماری که علائم سکته قلبی را دارد باید از نظر فیزیکی معاینه شود. این معاینه شامل بررسی نبض، سطح اکسیژن، فشار خون و گوش دادن به صدای قلب و ریه می‌شود. پزشک با استفاده از موارد زیر سکته قلبی را تشخیص می‌دهد:

  • پیشینه و علائم: پزشک در مورد علائمی که دارید از شما سؤالاتی می‌پرسد. ممکن از همراه شما بخواهند که توضیح دهد چه اتفاقی برای شما افتاده است.
  • آزمایش خون: در هنگام سکته قلبی، آسیب به سلول‌های عضله قلب اغلب باعث رها شدن یک نشانگر شیمیایی، یک تروپونین قلبی، در خون شما می‌شود. انجام آزمایشات خونی که این نشانگرها را شناسایی می‌کنند، روش مطمئنی برای تشخیص سکته قلبی هستند.
  • الکترومیوگرافی (EKG یا ECG): این مورد از اولین آزمایشاتی است که در صورت مراجعه به بخش اورژانس با داشتن علائم سکته قلبی انجام می‌شود.
  • اکوکاردیوگرافی: در اکوکاردیوگرافی با استفاده از اولتراسوند (امواج صوتی با فرکانس بالا)، تصاویری از درون و بیرون قلب گرفته می‌شود.
  • آنژیوگرافی: با این تست نواحی که جریان خون ندارند یا جریان خون در آن‌ها کم است شناسایی می‌شوند.
  • توموگرافی کامپیوتری قلب (CT اسکن قلب): این تست تصاویر بسیار دقیقی از قلب ایجاد می‌کند.
  • MRI قلب: در این تصویربرداری از میدان مغناطیسی قوی و فرایند کامپیوتری استفاده می‌شود تا تصاویری از قلب ایجاد گردد.
  • اسکن هسته‌ای قلب: مشابه آنژیوگرافی در این تصویربرداری از رنگ رادیواکتیو استفاده شده و آن را به داخل خون تزریق می‌کنند. چیزی که این دو را از یکدیگر متمایز می‌کند این است که در آنژیوگرافی از روش‌های پیشرفته کامپیوتری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT اسکن) یا توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) استفاده می‌شود.

سکته قلبی چگونه درمان می‌شود؟

درمان سکته قلبی

درمان سکته قلبی یعنی جریان خون را تا حد ممکن به عضله قلب آسیب دیده باز گردانیم. این کار را می‌توان به روش‌های متفاوتی، مثلا دارویی یا جراحی، انجام داد. احتمال استفاده از چندین روش زیر برای درمان سکته قلبی بسیار زیاد است.

مکمل اکسیژن

بیمارانی که تنگی نفس دارند یا سطح اکسیژن خون آن‌ها پایین است، غالباً همراه با دیگر درمان‌های سکته قلبی، مکمل اکسیژن دریافت می‌کنند. می‌توانید با لوله‌ای که زیر بینی شما قرار می‌گیرد یا ماسکی که روی دهان و بینی گذاشته می‌شود، نفس بکشید. با این کار مقدار اکسیژنی که در خون به گردش در می‌آید بیشتر شده و باعث کاهش فشار روی قلب می‌گردد.

دارو

  • داروهای ضد انعقاد خون: شامل آسپرین و دیگر داروهای رقیق کننده خون می‌شود.
  • نیتروگلیسرین: این دارو درد قفسه سینه را تسکین داده، باعث عریض شدن رگ‌های خونی شده و به همین دلیل خون راحت‌تر به گردش در می‌آید.
  • داروهای ترومبولیتیک (تجزیه کننده لخته خون): پزشک از این دارو فقط در 12 ساعت ابتدایی سکته قلبی استفاده می‌کند.
  • داروهای ضد آریتمی قلب: سکته قلبی غالباً باعث نامنظمی ضربان طبیعی قلب می‌شود که با نام آریتمی شناخته شده و می‌تواند منجر به فوت شود. داروهای ضد آریتمی قلب از بروز این اختلالات پیشگیری کرده یا آن‌ها را متوقف می‌کنند.
  • مسکن‌ها: مرسوم‌ترین مسکن در درمان سکته قلبی مورفین است. این دارو برای تسکین درد قفسه سینه مفید می‌باشد.

مداخله عروق کرونر از طریق پوست (PCI)

پزشک خون عضله آسیب دیده قلب را با روشی به نام مداخله عروق کرونر از طریق پوست باز می‌گرداند. در این روش از دستگاهی که حاوی کاتتر است استفاده شده و در یک رگ خونی اصلی (که معمولاً در بالای ران یا مچ دست است) قرار می‌گیرد.

PCI ابزاری مهمی در بازگرداندن جریان خون بوده و هر چه زودتر از آن استفاده شود، احتمال بهتر شدن نتیجه افزایش می‌یابد. در بیمارستان‌ها از معیاری به نام «زمان درب تا بالون» استفاده می‌شود تا توانایی خود در درمان سکته قلبی را بسنجند. این زمان متوسط زمانی است که صرف می‌شود تا بیمار پس از مراجعه به اورژانس تحت PCI قرار گیرد. در PCI غالباً یک استنت در محل انسداد قرار می‌گیرد تا رگ باز شده و در این مکان انسداد دیگری روی ندهد.

پیوند عروق کرونری

بیمارانی که چندین عروق کرونر مسدود دارند، احتمالاً تحت پیوند عروق کرونری قرار می‌گیرند. این نوع جراحی غالباً با نام جراحی قلب باز یا بای پس شناخته می‌شود.

در این روش به منظور ایجاد مسیر جدیدی برای جریان خون، از یک رگ خونی استفاده می‌شود که در جای دیگری از بدن (معمولاً در قفسه سینه، پا یا بازو) قرار دارد. با این روش مسیر خون از یک یا چند عروق مسدود شده تغییر کرده و به عضله قلب می‌رسد.

چه مدت پس از درمان بهتر می‌شوم؟

در مجموع، با دریافت درمان، علائم سکته قلبی باید کاهش یابد. ممکن است در هنگام بستری در بیمارستان و چند روز پس از آن، احساس ضعف و خستگی زیادی داشته باشید. پزشک در مورد استراحت، داروهای مصرفی و غیره شما را راهنمایی خواهد کرد.

دوره ریکاوری نیز متفاوت بوده و به روش درمان شما بستگی دارد. مدت زمان متوسط مورد نیاز برای بستری بودن در بیمارستان حدود 4 تا 5 روز خواهد بود. معمولاً انتظار می‌رود مدت زمان بستری بودن شما در بیمارستان به صورت زیر باشد:

  • بیمارانی که فقط با دارو درمان می‌شوند: بیمارانی که با دارو درمان می‎‌شوند، احتمالاً حدود 6 روز در بیمارستان بستری شوند.
  • PCI: ریکاوری در روش PCI زودتر از جراحی است. زیرا روش کم تهاجمی‌تری است. مدت زمان متوسط برای بستری بودن در بیمارستان برای انجام روش PCI حدود 4 روز است.
  • CABG (بای پس): بهبودی از جراحی بای پس طولانی‌تر است، زیرا این روش درمانی یک جراحی بزرگ به حساب می‌آید. مدت زمان مورد نیاز برای بستری بودن در بیمارستان حدود 7 روز است.

عوارض و خطرات سکته قلبی چیست؟

عوارض و خطرات سکته قلبی

عوارض سکته قلبی:

  • آریتمی (ریتم غیر طبیعی ضربان قلب)
  • ضعیف شدن قلب و عدم پمپاژ کامل خون در بدن
  • مشکلاتی با دریچه‌های قلب
  • ایست ناگهانی قلب
  • افسردگی و بی‌قراری
  • عوارض داروهای سکته قلبی، مثلاً نقص سپتوم یا پارگی دیواره آزاد بطنی

در صورتی که درمان سکته قلبی به تأخیر بیفتد، احتمال به وجود آمدن عوارض بیشتر می‌گردد.

چگونه از وقوع سکته قلبی پیشگیری کنیم؟

پیشگیری از سکته قلبی

در کل کارهای زیادی می‌توانید انجام دهید تا از سکته قلبی پیشگیری کنید. با این حال، برخی از عوامل، به ویژه عوامل مربوط به پیشینه خانوادگی را نمی‌توانید کنترل کنید. این موارد، علی‌رغم تمامی تلاش‌های شما، همچنان ممکن است باعث سکته قلبی شوند. با این حال، می‌توانید احتمال وقوع سکته قلبی را به تأخیر بیندازید و زمانی که دچار آن شدید، شدت آن را کاهش دهید.

گرچه نمی‌توانید برخی عوامل ایجاد سکته قلبی را رفع کنید، اما روش‌های زیادی برای کمک به شما و کاهش احتمال وقوع سکته قلبی وجود دارد:

  • برنامه چک‌آپ مرتب داشته باشید: حداقل یک بار در سال برای معاینه و بررسی سلامت خود به پزشک مراجعه کنید. با ویزیت سالیانه می‌توان بسیاری از علائم اولیه بیماری قلبی مانند علائمی که شما متوجه آن‌ها نیستید را تشخیص داد. این موارد شامل فشار خون، سطح قند و کلسترول خون و غیره هستند.
  • استعمال دخانیات را متوقف کنید: این مورد شامل تمامی سیگارهای بدون دود و سیگارهای الکتریکی می‌شوند.
  • مرتباً ورزش کنید: پنج روز در هفته و هر بار به مدت 30 دقیقه فعالیت‌های بدنی متوسط انجام دهید.
  • رژیم غذایی سالم داشته باشید: مثلاً رژیم غذایی مدیترانه‌ای یا دَش (Dash) داشته باشید. رژیم غذایی گیاهی نیز مناسب جایگزینی مناسب است.
  • وزن مناسب داشته باشید: پزشک می‌تواند توصیه‌هایی را برای داشتن وزن مناسب به شما بدهد و منابع و راهنمایی‌هایی را برای کمک به شما در این مورد ارائه دهد.
  • سلامتی خود را کنترل کنید: این مورد شامل کنترل سطح بالای کلسترول و فشار خون و دیابت می‌شود.
  • استرس خود را کاهش دهید: روش‌هایی مانند یوگا، تنفس عمیق و مدیتیشن را انجام دهید.
  • داروهای خود را طبق تجویز پزشک مصرف کنید: تنها در زمان‌هایی که نزدیک به ویزیت پزشکتان است و زمان‌هایی که یادتان است دارو استفاده نکنید و داروهای خود را منظم مصرف کنید.
  • تمامی ویزیت‌های خود را مرتب انجام دهید: با مراجعه منظم به پزشک می‌توانید از وجود مشکلات پزشکی و مسائل مربوط به قلبتان که از وجود آن‌ها آگاه نبوده‌اید، مطلع شوید. با این کار می‌توانید مشکلات خود را زودتر از آن که دیر شود درمان کنید.

فعال بودن برای حفظ سلامتی خود به این معنی نیست که باید تمامی تغییرات در زندگی خود را به تنهایی انجام دهید. از پزشک و دیگر پزشکان تیم درمانی خود کمک بگیرید. آن‌ها می‌توانند منابع و اطلاعاتی که نیاز دارید را فراهم کنند.

در صورتی که اخیراً سکته قلبی داشته‌اید، پزشک برنامه‌ توانبخشی قلبی را به شما توصیه خواهد کرد. هدف این برنامه‌ کاهش احتمال وقوع سکته قلبی دوم است. این برنامه که تحت نظر پزشک انجام می‌شود، همان مشاوره و تمرکز بر روی زندگی سالمی است که در بالا ذکر شده‌اند.

سؤالات پرتکرار

چرا با این که می‌توانم رانندگی کنم (یا شخصی مرا به بیمارستان ببرد)، باید با آمبولانس تماس بگیرم؟

در صورتی که علائم سکته قلبی را مشاهده کردید، بهترین کار این است که با اورژانس تماس بگیرید. زیرا:

  • اولین افراد پاسخگو می‌توانند برخی آزمایشات و درمان‌های حمله قلبی را در راه بیمارستان انجام دهند. با انجام این کار فرایند درمان و تشخیص سریعتر انجام می‌شود.
  • در صورتی که با آمبولانس به بیمارستان مراجعه کنید، معمولاً سریعتر به شما رسیدگی می‌شود. زمانی که حمله قلبی داشته باشید، هر دقیقه مهم می‌باشد.
  • حمله قلبی باعث نامنظم شدن یا متوقف شدن کامل تپش قلب می‌شود و هر دوی این موارد می‌توانند منجر به فوت شوند. در صورتی که حمله قلبی در آمبولانس روی دهد، امدادگر می‌تواند بلافاصله برای تثبیت وضعیت شما اقدام کند. در صورت تماس با آمبولانس نیازی نیست در مورد از حال رفتن در پشت فرمان نگران باشید. زیرا این حالت ممکن است منجر به تصادف شده و عواقب ناگواری برای شما یا دیگران داشته باشد.

چه مدت پس از سکته قلبی می‌توانم فعالیت‌های طبیعی خود را دوباره انجام دهم؟

ریکاوری پس از حمله قلبی و مرخص شدن از بیمارستان به شدت حمله قلبی، زمان شروع درمان، روش درمان بیماری شما قبل از سکته قلبی (در صورت وجود) بستگی دارد. در مجموع، معمولاً اکثر بیماران مبتلا به حمله قلبی، دو هفته تا 3 ماه پس از حمله می‌توانند به سرکار برگشته و زندگی روزمره خود را داشته باشند.

سکته قلبی چه مدت طول می‌کشد؟

علائم سکته قلبی خفیف ممکن است حدود دو تا پنج دقیقه باشد و با استراحت رفع گردد. حمله قلبی شدید با انسداد کامل طولانی‌تر خواهد بود و گاهی بیش از 20 دقیقه طول می‌کشد.

پس از سکته قلبی خفیف آیا می‌توان زندگی طبیعی داشت؟

نکته مثبت این است که پس از حمله قلبی، احتمالاً می‌توانید به فعالیت‌هایی که از آن‌ها لذت می‌بردید، دوباره بپردازید. تلاش برای بازگشت به سطح فعالیت قبلی مهم است و می‌تواند باعث کاهش احتمال وقوع حمله قلبی دیگری شود.

احتمال سکته قلبی دوم چقدر است؟

پس از رد کردن یک سکته قلبی، قطعاً نمی‌خواهید دوباره آن را تجربه کنید. با این حال، یک پنجم از افرادی که سکته قلبی داشته‌اند در عرض پنج سال آینده به خاطر سکته قلبی دوم به بیمارستان مراجعه می‌کنند.

احتمال زنده ماندن پس از سکته قلبی چقدر است؟

پس از سکته قلبی اول حدود 68.4 درصد از آقایان و 89.8 درصد از بانوان به مدت 10 تا 14 سال و حتی بیشتر زنده خواهند ماند. 27.3 درصد از آقایان 15 تا 19 سال و 4.3 درصد 20 سال و بیشتر، برخی از بانوان 15 سال، برخی 23 سال و برخی دیگر 25 سال یا بیشتر زنده خواهند ماند (منبع).

آیا استرس باعث سکته قلبی می‌شود؟

یکی دیگر از مشکلاتی که با استرس مرتبط می‌باشد، بیماری قلبی است. استرس ممکن است باعث بالا رفتن فشار خون شده و احتمال سکته قلبی و مغزی را افزایش دهد.

آیا مصرف آسپرین سکته قلبی را رفع می‌کند؟

مصرف آسپرین می‌تواند به افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری و افرادی که احتمال سکته در آن‌ها بالا است کمک کند. تنها مصرف یک دوز در روز برای این افراد کافی است.

آیا سکته قلبی می‌تواند باعث سکته مغزی شود؟

در مقایسه با افراد سالمی که سکته قلبی نداشته‌اند، احتمال سکته مغزی در افرادی که سکته قلبی داشته‌اند بیشتر است.

آیا سکته قلبی خاموش درد دارد؟

سکته قلبی خاموش ممکن است باعث ایجاد درد در قفسه سینه یا تنگی نفس نشود. علائم ذکر شده معمولاً با سکته قلبی در ارتباط هستند.

چه زمانی در روز احتمال بروز سکته قلبی بیشتر است؟

می‌دانیم که احتمال حمله قلبی در زمستان و ساعات اولیه صبح بیشتر است. همین احتمال در مورد سکته مغزی نیز وجود دارد.

بهترین رژیم برای پیشگیری از سکته قلبی چیست؟

هر روز 5 وعده سبزیجات و دو وعده میوه استفاده کنید. در طول هفته از پروتئین‌های سالم و متنوعی که در غذا وجود دارند استفاده کنید.

آیا تمام دردهای قفسه سینه نشان دهنده سکته قلبی و مشکلات قلبی هستند؟

خیر، ممکن است درد قفسه سینه شما به علت مشکلات گوارشی، آسیب عضلات و دنده‌ها، سنگ کیسه صفرا و یا موارد دیگر باشد. برای تشخیص صحیح حتماً به پزشک مراجعه نمایید.

مقالات مرتبط

نوبت دهی و تماس
× مشاوره در واتس اپ