آیا واریس درمان سریع، قطعی معجزه وار دارد؟

واریس، وریدهای ضخیم آبی یا بنفش رنگی هستند که نزدیک سطح پوست پا مشاهده می شوند. این وریدها معمولاً باعث ایجاد علائم متفاوتی از جمله خارش، درد و حس سنگینی در پاها می شوند. وریدها زمانی ملتهب می شوند که دریچه هایی که جریان خون را از پا به سمت بدن کنترل می کنند، کار نکنند. دریچه های ضعیف و آسیب دیده به خون اجازه بازگشت و تجمع درون وریدهای پا را می دهند.

بسیاری از افراد به دنبال درمان معجزه آسایی برای واریس می‌گردند، اما باید به یاد داشته باشیم که درمان معجزه‌آسایی برای این بیماری وجود ندارد. تبلیغات دروغین در مورد درمان معجزه‌آسای واریس باید نادیده گرفته شوند و بهتر است به پزشک مراجعه کرده و درمان پزشکی را دنبال کنید. هر بیماری نیاز به درمان مختص خود دارد و درمان‌های پزشکی برای واریس نیز متفاوت هستند.

در این مقاله، روش‌های مختلف درمان های پزشکی واریس و رگ‌های عنکبوتی مورد بررسی قرار می‌گیرند. اما باید به یاد داشته باشید که برای درمان این بیماری، به پزشک مجرب و ماهری که در مورد درمان‌ها و راه‌های کنترل عوارض آنها مطلع است، مراجعه کنید. این کار خطرات، عوارض جانبی و همچنین دوره نقاهت درمان را کاهش می‌دهد. درمان‌های پزشکی شامل روش‌هایی مانند لیزر، روش‌های جراحی و درمان‌های دارویی است. هرکدام از این روش‌ها برای بیماران مختلف ممکن است موثر باشد و باید با پزشک خود درباره‌ی روش مناسب برای درمان واریس صحبت کنید.

آیا می توان واریس را درمان کرد؟

از نظر تکنیکی امکان درمان واریس به عنوان بیماری که باعث ایجاد این وضعیت می شود، وجود ندارد. نارسایی مزمن وریدی (CVI) منجر به آسیب دائمی به دریچه هایی که جریان خون برگشتی به قلب را کنترل می کنند، می شود.

در حال حاضر، هیچ راهی برای درمان واریس با چاقوی میکروسکوپی جراحی وجود ندارد. به‌علاوه، راه حلی طبیعی و ثابت شده یا پزشکی برای معکوس کردن آسیبی که باعث می شود ورید ها واریسی شوند نیز وجود ندارد و این آسیب ها دائمی می باشند.

برخی بیماران متوجه می شوند واریس بعد از درمان عود می کند، در کل این ها همان رگ های واریسی نیستند که باز می گردند و در حقیقت موارد جدید ایجاد می شوند.

پزشکان عروق چگونه واریس را درمان می کنند؟

یک دهه پیش، تنها راه حذف واریس فرایند جراحی به نام برداشتن ورید بود و به همان اندازه که از نامش مشخص است سخت می باشد. برداشتن ورید شامل حذف ورید مشکل دار می شود و منجر به بستری چند روزه در بیمارستان می گردد، بی هوشی کامل و دوره نقاهت طولانی و دردناکی نیز دارد. امروزه برداشتن وریدها به ندرت انجام می شود.

پزشکان امروزه از روش های کم تهاجمی مثل یک کاتتر کوچک به منظور ورود به ورید ها و لیزر یا فرکانس رادیویی برای بستن و تخریب وریدها استفاده می کنند.

این فرایند بی نهایت بی خطر است و وقتی ورید بسته شد، ورید مجاور خون بدون اکسیژن را گرفته و به قلب و ریه ها باز می گرداند. ورید بسته شده به طور طبیعی توسط بافت اطراف جذب می شود و به مروز زمان در عرض یک هفته ناپدید می گردد.

گردش خون کلی شما وقتی که واریس برطرف می شود بهبود می یابد. زیرا جریان خون یک طرفه که سلامتی بدن به آن بستگی دارد، بازسازی شده است.

در این بخش مقاله، روش های استفاده شده برای درمان واریس با جزئیات مورد بحث قرار می گیرد.

اسکلروتراپی

برخی واریس ها و وریدهای عنکبوتی به وسیله اسکلروتراپی قابل درمان هستند که نوعی تزریق ماده محرک شیمیایی (اسکلروزان ها) به داخل وریدهای مشکل دار است. محرک ورید را مجبور به اسپاسم کرده و ورید خود به خود تخریب می شود. در گذر زمان، دیواره های ورید تخریب شده بهبود یافته، ورید را می بندد و ورید از این پس خون را حمل نمی کند.

وریدهای پا به آرامی بعد از اسکلروتراپی حذف می شوند و بسته به سایز آنها ممکن است دو تا شش ماه زمان ببرد تا جذب گردند. جوارب واریس پا می تواند به تسریع این روند کمک کند. وریدهای کوچک به مدت سه تا شش روز و ورید های بزرگتر حدود شش هفته زمان و فشار نیاز دارند.

روش درمان

روش اسکلروتراپی در واقع حداقل یک ساعت و نیم زمان می برد. بعد از آن، باید زمان بیشتری را برای پیاده روی در نظر بگیرید. این فرایند شامل موارد زیر می شود:

جراح ناحیه تزریق را روی پاها در حالی که ایستاده اید علامت می زند.
جراح در حالی که دراز کشیده اید تزریق را انجام می دهد.
بلافاصله بعد از تزریق جوراب یا باند فشاری استفاده می کنید. بانداژ ها باید سفت باشند.
سپس باید حدود نیم ساعت راه بروید.

سوزن ظریفی برای تزریق استفاده می شودکه درد زیادی ندارد و فقط حس سوزنی شدن خفیفی خواهید داشت. برخی پس از تزریق حس سوزش دارند این حس بعد از چند ثانیه از بین می رود.

هر ورید ممکن است نیاز به چندین تزریق داشته باشد که در هفته های جداگانه انجام می شود. وریدهای متفاوت زیادی می توانند در یک جلسه مورد تزریق قرار گیرند. حساسیت به اسکلروزان ها بسیار نادر است.

اگر مشکل وریدها با چشم قابل مشاهده نیست، جراح از ماشین سونوگرافی برای کمک به هدایت سوزن (اکو اسکلروتراپی) استفاده می کند. این کار جراح را قادر می سازد تا به وضوع وریدهای طبیعی و غیرطبیعی زیر پوست را ببیند. اسکلروتراپی با هدایت سونوگرافی بهترین روش برای موارد زیر است:

واریس
وریدهای عنکبوتی که به تزریق استاندارد جواب نمی دهند.
زخم های پا
عوارض دیگر واریس از جمله اگزما و تیرگی

مراقبت های بعد از درمان

به منظر بهبود گردش خون در عمق وریدها، باید بعد از درمان راه بروید. باید جوراب های واریس را به منظور کاهش احتمال بروز کبودی و ورم و دیگر عوارض مانند التهاب و لخته شدن خون استفاده کنید. ورزش منظم، کنترل وزن و استفاده از جوراب های کمکی (در صورت کارایی) در بین جلسات درمانی و بعد از آنها توصیه می شود.

عوارض جانبی

برخی از عوارض جانبی احتمالی و مشکلات اسکلروتراپی شامل موارد زیر می شوند:

کبودی: معمولاً در ناحیه تزریق ایجاد می شود و بعد از چند هفته ناپدید می گردد.
خطوط با لکه های قهوه ای: ممکن است روی پوست در محل تزریق در رگ های خونی ایجاد شود. این مورد زمانی روی می دهد که خون از ناحیه تحت تزریق به زیر پوست می رود. در اکثر وارد، این تغییر رنگ با گذر زمان ناپدید می شود. در تعداد کمی از مراجعین (کمتر از 5%)، خطوط قهوه ای ممکن است تا یک سال یا بیشتر بمانند. بهتر است از مکمل آهن در هنگام اسکلروتراپی استفاده نشود، زیرا خطوط قهوه ای به خاطر محتوای آهن سلول های قرمز خون تشکیل می شوند. لیزر درمانی می تواند خطوط و لکه های سوختگی ایجاد کند، اما این درمان نتایج را تضمین نمی کند.
توده ها: توده ها ممکن است در وریدهای بزرگتر ایجاد شوند. به آنها خون به دام افتاده نیز می گویند و خطرناک نیستند. چند هفته پس از درمان برداشته می شوند و یا خود به خود رفع می گردند.
ورم: ممکن است در مبتلایان به وریدهای بزرگ درمان شده ایجاد گردد. برای پیشگیری از ورم، بهتر است جوراب های واریس را بعد از درمان بپوشید.
مات شدن: شبکه ای از رگ های خونی ظریف می توانند بعد از اسکلروتراپی ایجاد شوند. این می تواند به دلایل مختلف از جمله کمبود فشار، فشار ناکافی، مکمل های هورمونی، مکمل های ویتامین E، استفاده از کرم های ضدکبودی و کرم هایی که شامل ویتامین E هستند و درمان ناکافی وریدهای زیرین باشد. مات شدگی ممکن است خود به خود رفع گردد، اما می تواند یک سال یا بیشتر زمان ببرد. این مورد می تواند با استفاده از روش های تزریقی خاصی درمان شود.
آلسر ها (زخم های بزرگ باز): ممکن است در محل تزریق ایجاد شوند. می توانند بلافاصله بعد از تزریق یا چند روز بعد از آن روی دهند. نادر می باشند، اما می توانند دردناک بوده و معمولاً بعد از درمان اسکار باقی می گذارند.
التهاب ( فلبیت/التهاب وریدها) و لخته های خون: می تواند در ناحیه وریدهای بزرگ درمان شده ایجاد شوند.
آلرژی به محلول محرک
تحریک رگ های دیگر به جز وریدهای واریسی
تزریق تصادفی محلول محرک به سرخرگ که باعث آسیب بافتی می شود.

التهاب (فلبیت) و لخته های خون می تواند بعد از اسکلروتراپی ایجاد شوند اگر:

هیچ فشاری به کار نرود.
فشار به کار برده کافی نباشد.
در حال مصرف قرص های ضد بارداری یا هورمون درمانی هستید.
مستعد لخته شدن خون هستید.
درمان بعد از پیمودن مسافت طولانی یا جراحی بزرگی انجام شود.
منبع اصلی نشت در ورید به خوبی درمان نشود.
التهاب به عمق ورید گسترش یابد که باعث ترمبوز عمیق وریدی (DVT) گردد. وقوع DVT نادر است، اما از عوارض جدی اسکلروتراپی می باشد. به شش ها منتقل می شود و باعث آمبولی ریه ( لختگی خون در ریه) و حتی مرگ می شود.
توصیه می شود که بانوان تمامی مکمل های غیر معمول را قبل از اسکلروتراپی متوقف کنند (با پزشک خود مشورت شود).

اسکلروتراپی با هدایت سونوگرافی

در طی اسکلروتراپی هدایت شده با آلتراسوند برای واریس، سونوگرافی برای دیدن وریدهایی که باید به آنها تزریق انجام شود استفاده می گردد. این بخشی جدایی ناپذیر از این فرایند است. زیرا سونوگرافی به پزشک کمک می کند تا مکان دقیقی که محلول اسکلروزان قرار می گیرد را مشاهده کند. به وسیله تابش امواج صوتی با طول موج بالا به ساختار های داخلی کار کرده و تصویری از سطح زیر پوست ایجاد می کند.

مزایا

روشی کم خطر و کم تهاجمی است.
نیاز به بی حسی موضعی یا بی هوشی ندارد.
در کل کمتر از 30 دقیقه در هر جلسه زمان می برد.
بدون دوران نقاهت بوده و بیمار می تواند بلافاصله فعالیت های معمول خود را دوباره انجام دهد.
درد خفیف دارد و بیماران فقط آزردگی کمی را حس می کنند.
زمانی که همراه با لیزر ابلیشن درون وریدی یا فرکانس رادیویی ابلیشن استفاده می شود، مفیدتر است.
میزان موفقیت 75 تا 90 % می باشد (در صورت استفاده مستقل).
روش درمانی سرپایی ساده و سریعی است.
بدن ورید مشکل دار را جذب کرده و مسیر خون را به سمت ورید سالم می برد.
دوره بهبودی بسیار سریعتری از جراحی برداشتن ورید دارد.

روش درمان

سونوگرافی برای دیدن ورید مشکل دار و مسیر آن در داخل بدن استفاده می شود.
به وسیله سونوگرافی هدایت شده، سوزن ظریفی به آرامی به داخل ورید مورد نظر وارد شده و اسکلروزان را رها می کند.
هر تزریق حدود 0.1 تا 0.4 میلی لیتر از اسکلروزان را رها می کند و به 2 تا 3 سانتی متر از کل ورید تحت درمان وارد می گردد.
اسکلروزان با تحرک پوشش ورید عمل کرده و منجر به ورم و مسدود شدن جریان خون می شود.
بعد از اینکه سوزن برداشته شد، ناحیه مورد نظر با پانسمان فشاری بسته می شود.

پس از درمان

تقریباً بلافاصله بعد از درمان می توانید به خانه بروید. برای کمک به بهبودی، از شما خواسته می شود پانسمانی را که داده شده را تا 48 ساعت و جوراب واریس خاصی را تا سه روز پس از درمان استفاده کنید. باید حداقل به مدت 30 دقیقه در روز و در دو هفته پس از درمان راه بروید.

بیماران می توانند انتظار بهبودی ظاهر واریسی وریدها را در عرض چند هفته داشته باشند. باید شاهد کاهش علائمی مانند درد، ورم، خارش و سوزش نیز باشید.

بعد از اسکلروتراپی هدایت شده با سونوگرافی، داشتن برخی عوارض جانبی طبیعی است. این موارد موقتی هستند و باید به طور کامل در عرض چند هفته یا ماه از بین بروند. این موارد شامل: حساسیت خفیف (مانند خارش و ورم) به ماده اسکلروزان است یا رگ های خونی ریز ممکن است در این ناحیه شکل گرفته باشند. این شرایط موقتی را خونرسانی مجدد گویند و به طور طبیعی بعد از چند ماه خود به خود رفع می شوند.

در موارد بسیار نادر، عوارض شدیدتری می تواند بعد از اسکلروتراپی روی دهد. اگر هر کدام از موارد زیر را داشتید با پزشک تماس بگیرید:

التهاب حاد یا ورم در ناحیه تزریق
زخم های کوچک یا زخم هایی که در ناحیه تزریق شکل گرفته اند.
ورم در یک یا هر دو پا بلافاصله بعد از درمان
درد قفسه سینه بعد از درمان که می تواند نشان دهنده DVT یا آمبولی ریه شود.

ابلیشن با فرکانس رادیویی

در این پروسه رشته ابلیشن فرکانس رادیویی دیواره ورید را می بندد. ورید مسدود شده در نهایت توسط بدن با گذر زمان ناپدید می شود.

مزایا

RFA به عنوان استاندارد طلایی درمان های واریسی در نظر گرفته می شود.
روشی کم تهاجمی بوده که نارسایی وریدی را درمان می کند.
ایمنی و میزان موفقیت بالایی دارد.
روش سرپایی سریعی است (30 تا 60 دقیقه) و عوارض جانبی کمی دارد.
پیشرفت های فوق العاده در فناوری و تجهیزات برای دست یابی به نتایج استثنایی دارد.
وریدهای مشکل دار معمولاً توسط بدن جذب می شوند و خون به سمت رگ های دیگر هدایت می شود.
بیماران آزردگی کمی را با کمک بی حسی موضعی حس می کنند.

روش درمان

پزشک منطقه ای که کاتتر وارد آن می شود را با بی حسی موضعی بی حس می کند.
سونوگرافی برای نشان دادن ورید مشکل دارد و مسیر آن در بدن استفاده می شود.
کاتتر از طریق برش کوچکی با استفاده از هدایت سونوگرافی به داخل ورید وارد می شود.
رشته RFA داخل شده و انرژی فرکانس رادیویی برای گرم کردن ورید استفاده می شود و آن را مسدود می کند. سپس کاتتر به آرامی برداشته می شود.
برش توسط پانسمان پوشیده شده و فشار اعمال می گردد. هیچ بخیه ای نیاز نمی باشد.

پس از درمان

می‌توانید به سرعت پس از انجام درمان به خانه بازگردید. برای کمک به بهبودی، توصیه می‌شود که پانسمان را تا 48 ساعت پس از درمان و جوراب مخصوص واریس را به مدت 3 تا 5 روز پس از آن به طور مداوم استفاده کنید. همچنین، باید حداقل 30 دقیقه در روز به مدت 2 هفته پس از درمان پیاده‌روی کنید.

روش فرکانس رادیویی (RFA) یک روش بسیار کم خطر است. بیماران ممکن است در روزها یا هفته‌های اول پس از درمان مقداری کبودی و آزردگی داشته باشند، اما این باید تأثیری بر فعالیت‌های روزانه آنها نداشته باشد. هرچند عوارض جانبی RFA بسیار نادر است، اما برخی از عوارض ممکن از جمله ترومبوز عمیق وریدی (1%)، آسیب عصبی و سوختگی پوست وجود دارد.

لیزر ابلیشن اندوژن

لیزر ابلیشن اندوژن (EVLA) درمان لیزری کم تهاجمی برای واریس می باشد. در طی دهه گذشته، این روش، همراه با ابلیشن فرکانس رادیویی (RFA) برای درمان های استاندارد طلایی و به خاطر میزان موفقیت بالا، دوره بهبودی کوتاه و کم درد برای بیماران ترکیب می شدند. متوجه شده ایم زمانی که بیماران از این درمان همراه با اسکلروتراپی استفاده می کنند، بهترین نتایج را می گیرند.

مزایا

EVLA استاندارد طلایی درمان واریس در نظر گرفته می شود.
روشی کم تهاجمی برای درمان نارسایی وریدی می باشد.
روشی ایمن و با میزان موفقیت بالا.
روشی سرپایی و سریع (30 تا 60 دقیقه) با عوارض جانبی کم.
پیشرفت فوق العاده در فناوری و تجهیزات برای دست یابی به نتایج استثنایی.
وریدهای درمان شده به تدریج جذب بدن می شوند و خون به مسیر رگ های دیگر هدایت می شود.
بیماران با کمک بی حسی موضعی درد کمی دارند.

روش درمان

پزشک منطقه ای که کاتتر وارد آن می شود را به بی حسی موضعی بی حس می کند.
سونوگرافی برای نشان دادن ورید مشکل دارد و راه آن در بدن استفاده می شود.
کاتتر از طریق برش کوچکی با استفاده از هدایت سونوگرافی به داخل ورید وارد می شود.
انرژی لیزری برای گرم کردن ورید استفاده شده، آن را مسدود می کند و کاتتر به آرامی برداشته می شود.
برش توسط پانسمان پوشیده شده و فشار اعمال می گردد. هیچ بخیه ای نیاز نمی باشد.

پس از درمان

تقریباً بلافاصله بعد از درمان به شما اجازه می دهند که به خانه بروید. به منظور کمک به بهبودی، از شما خواسته می شود که پانسمان را تا 48 ساعت پس از درمان و جوراب مخصوص واریس را برای 3 تا 5 روز آینده به طور مستمر استفاده کنید. باید حاقل 30 دقیقه در روز به مدت 2 هفته بعد از درمان پیاده روی کنید.

لیزر ابلیشن داخل وریدی روشی بسیار کم خطر است. بیماران ممکن است مقداری کبودی و آزردگی در روز ها یا هفته های اول بعد از درمان داشته باشند، اما نباید روی فعالیت های روزانه آنها تأثیری بگذارد. اگرچه عوارض EVLA بسیار نادر است، اما برخی عوارض جانبی از جمله ترومبوز عمیق وریدی (1%)، آسیب عصبی و سوختگی پوست وجود دارد.

جراحی

اکثر وریدهای سطحی (وریدهای صافن کوتاه و بلند) که واریسی هستند معمولاً به وسیله جراحی درمان می شوند. به طور کلی، جراح به جای یک برش بزرگ، چندین برش کوچک برای دست یابی به ورید ایجاد می کند. بسته به موقعیت واریس، این برش ها ممکن است در کشاله ران یا پشت زانو باشند.

روش جراحی شامل موارد زیر می شود:

مسدود کردن و بریدن: جراح ورید مورد نظر را بریده و می بندد (این کار را مسدود سازی گویند). بریدن ورید با وارد کردن یک وسیله باریک به داخل ورید از طریق برشی کوچک انجام می شود. سپس ورید از طریق برش دوم به بیرون کشیده می شود.
فلبکتومی: جراح برش های کوچکی ایجاد می کند، سپس ورید مورد نظر را با قلاب مخصوصی خارج می کند.

مشکلات پزشکی قبل از جراحی

پزشک از تست هایی استفاده می کند تا در مورد نوع جراحی مناسب شما تصمیم بگیرد. این تست ها شامل معاینه جسمانی و اسکن سونوگرافی می شوند. باید در مورد مشکلات خود با پزشک یا جراح خود صحبت کنید که شامل موارد زیر می شوند:

پیشینه پزشکی، زیرا برخی بیماری های پیشین ممکن است روی تصمیمات جراحی و بی هوشی تأثیر بگذارد.
هر دارویی که مرتب استفاده می کنید، شامل موارد بدون نسخه.
هر واکنش بد یا عوارض جانبی که از هر دارویی داشته اید.
باردار هستید یا خیر. جراحی واریس در کل برای بانوان در طی بارداری توصیه نمی شود.

مراقبت های پس از درمان

بعد از جراحی واریس، می توانید منتظر موارد زیر باشید:

پانسمان سفت روی پاها به منظور کاهش کبودی
داروهای مسکن
تشویق به راه رفتن در اطراف
بستری شدن در بیمارستان برای یک یا دو روز

توسط پزشک راهنمایی می شوید، اما توصیه های خود مراقبتی کلی عبارتند از:

مرخصی کاری به مدت یک (یا شاید دو) هفته بعد از جراحی. نیاز به اجتناب از هر فعالیت فیزیکی سخت در این زمان.
پانسمان را خودتان باز نکنید. بگذارید آن را پزشک باز کند.
به منظور خشک نگه داشتن پانسمان در طی حمام گرفتن، پای پانسمان شده را با پلاستیک بپوشانید.
حداقل هر روز نیم ساعت پیاده روی کنید.
برنزه کردن می تواند ظاهر زخم ها را بدتر کند. در صورت امکان تا شش ماه از قرار گرفتن در معرض آفتاب خودداری کنید.
مادامی که پزشک توصیه می کند، جوراب واریس را بپوشید.
از ایستادن طولانی مدت یا نشستن با پاهای روی هم انداخته بپرهیزید.
اگر درد پاها ادامه داشت، ممکن است نیاز به جوراب کمکی داشته باشید.

عوارض جانبی

بعضی از عوارض جانبی جراحی واریس عبارتند از:

1. ورم: ممکن است در عرض چند هفته ناپدید شود و به احتمال زیاد روی پاها و مچ پا ایجاد گردد.

2. جای زخم: این عارضه معمولاً کمتر از واریس مشهود است و اسکارها به مرور زمان ناپدید می‌شوند.

3. لکه‌های قهوه‌ای روی پوست: این لکه‌ها با گذر زمان ناپدید می‌شوند.

4. درد، ورم و کبودی در پوست و عضله ساق پا.

5. آسیب به اعصاب: ممکن است باعث بروز بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن شود. این موارد با گذر زمان (تا 2 سال در برخی موارد) رفع می‌شوند یا ممکن است دائمی گردند.

عوارض

جراحی واریس بی خطر در نظر گرفته می شود، اما تمامی جراحی ها مقداری خطر را دارند. عوارض احتمالی ممکن است شامل موارد زیر شوند:

عفونت، مخصوصاً اگر زخم پوستی داشته باشید.
تشکیل لخته های خون در عمق وریدها.
خونریزی یا کبودی.

دیدگاه طولانی مدت

بعد از چند هفته پس از جراحی و دوباره چند ماه بعد نیاز به معاینه دارید. حدود 20% افرادی که جراحی واریس انجام داده اند در گذر زمان وریدهای واریسی جدیدی خواهند داشت.

سؤالات پر تکرار

چه داروهایی برای واریس مناسب است؟

رایج ترین اسکلروزان استفاده شده برای واریس Asclera (polidocanol) و سدیم تترا دسیل سولفات می باشد. هر دو می توانند به عنوان محلول یا میکروفوم تزریق شوند. اسکلروتراپی فومی احتمال انتشار دارو به جریان خون و آسیب به رگ های خونی دیگر را کاهش می دهد.

پیشرفته ترین درمان برای واریس چیست؟

لیزر ترمال ابلیشن اندوونوس در حال حاضر روشی بهینه برای رفع مؤثرتر، کم تهاجمی تر و بی درد واریس در نظر گرفته می شود. در این روش، با بی حسی موضعی انجام می شود و متخصص واریس کاتتر کوچکی را به کمک سونوگرافی وارد ورید می کند.

اسکلروتراپی چگونه واریس را از بین می برد؟

اسکلروتراپی به طور مؤثر واریس و رگ های عنکبوتی را درمان می کند. اغلب گزینه درمانی برای وریدهای کوچک در نظر گرفته می شود. اسکلروتراپی شامل تزریق ماده ای به طور مستقیم به داخل ورید می شود. محلول اسکلروتراپی باعث ایجاد زخم در ورید شده، خون را مجبور به تغییر مسیر به سمت وریدهای سالم تر می کند.

خطر واریس چیست؟

اگر واریس درمان نشود، می تواند باعث ایجاد زخم (زخم باز)، خونریزی و تغییر رنگ پوست گردد. واریس شدید ممکن است نشانه نارسایی مزمن وریدی باشد. این شرایط روی توانایی ورید در پمپ کردن خون به سمت قلب تأثیر می گذارد. مبتلایان به واریس ممکن است به احتمال زیاد لخته های خون نیز ایجاد کنند.

آیا واریس می تواند باعث مرگ شود؟

اگرچه واریس آسیب بالینی خوش خیم می باشد، اما اگر درمان نشود، خطر پارگی وجود دارد. خونریزی وریدی می تواند بسیار شدید باشد و به سرعت منجر به از دست رفتن هوشیاری و مرگ گردد.

چه اتفاقی می افتد اگر واریس را درمان نکنیم؟

اگر درمان نشود، معمولاً منجر به نشت خون اضافی به داخل بافت های پا می شود. بیماران وقتی در بخشی از پوست آنها تیرگی یا تغییر رنگی ایجاد می شود، ورم یا التهاب دردناک خواهند داشت. این شرایط به عنوان ashyperpigmentation شناخته می شود.